کمک به دانش آموزان برای درک مفاهیم ریاضی
انتخاب روش درست آموزش در سال‌های نخست یادگیری، درک انتزاعی ریاضی را برای همه عمر در دانش‌آموزان نهادینه خواهد کرد.
اگر موضوعی توجه ما را جلب کند، یا سرگرم‌کننده و جذاب به نظر برسد، می‌کوشیم تا از راههای گوناگون اطلاعات بیشتری درباره آن به‌دست آوریم؛ سراغ کتاب‌ها یا وبلاگ‌ها می‌رویم، ایده‌های مان را روی کاغذ می‌نویسیم و از مطالبی که مطالعه کرده‌ایم یادداشت‌برداری می‌کنیم. پیمودن همه این راههای گوناگون به ما کمک می‌کند تا به مرحله ای برسیم که بتوانیم درباره آن موضوع ، سنجیده سخن بگوییم.کودکان نیز با همین روش یاد می گیرند. آموزگاران با بهکار گرفتن سه گام(حسی لمسی، دیداری، انتزاعی) در فرآیند یادگیری ، می‌توانند فرصتی فراهم کنند تا دانش‌آموزان هر موضوع درسی را با چند روش و از جهت های گوناگون تجربه کنند و بیاموزند. با پیمودن این سه گام، دانش‌آموزان می توانند مفاهیم را از راه انجام دادن(حسی‌لمسی)، سپس از راه دیدن(دیداری) و پس از آن نمادسازی ذهنی(انتزاعی) بیاموزند. این سه گام به ویژه در آموزش ریاضی بسیار مهم است.هدف از به کارگیری روش گام‌به‌گام حسی‌لمسی، دیداری و انتزاعی، رسیدن به انعطاف‌پذیری و توانایی حل مسئله در شرایط گوناگون یا دانستن روش مواجهه با مسئله و حل آن است. این روش دانش‌آموز را به سطحی از توانایی انتزاعی می‌رساند که بتواند اطلاعات و راهکارهای متناسب با هر مسئله را گزینش و دسته‌بندی کند. به تجربه دریافته‌ام که به‌کارگیری این راهبرد، توانایی حل مسئله دانش‌آموزان را ،نه فقط در ریاضی ، بلکه در همه زمینه‌ها بهبود می‌بخشد. پس از مدتی، آن‌ها روش استفاده از این مهارت‌ها در شرایط گوناگون را می‌یابند.
در سال‌های پایانی دبستان و راهنمایی درک انتزاعی در حال رشد و پیشرفت است و کودکان از این راه می توانند بسیاری ازمفهوم‌ها را درک کنند. شاید افزودن ذهنی چیزهای همانند ، ساده به نظر برسد ولی توانایی در این مهارت، در پایه‌های بالاتر، برای انجام‌دادن محاسبات پیشرفته‌تر( برای نمونه محاسبات اعداد گویا و حل معادلات چند متغیره) ضروری است.هنگامی‌که در آموزش سنتی، کودک با نمادها و معادله‌ها، گزاره‌ها یا صورت مسئله‌های ریاضی مواجه می‌شود، همه آن‌ها برای او ناآشناست و شاید ریاضی مانند سخن گفتن و نوشتن به زبان دیگر(سخت) به نظر برسد. حرکت از گام حسی‌لمسی به دیداری و سپس انتزاعی، این فرصت را فراهم می‌کند تا کودک بتواند زبان ریاضی را رمزگشایی کند و کاربرد آن را بفهمد.
اگر در هر مرحله از آموزش، دانش‌آموز نتواند به تنهایی این پیوند را درک و برقرار کند، آموزگار باید فعالیت‌هایی برای برقراری پیوند طراحی کند و او را راهنمایی نماید. گاهی دانش‌آموزان پایه‌های بالاتر برای درک مفهومی دچار چالش هستند. اغلب اوقات، ریشه این مشکل را درفرآیند یادگیری آن مفهوم در پایه‌های پایین‌تر و نادیده گرفتن مرحله‌های حسی‌لمسی و دیداری می‌توان یافت. آموزگاران برای کمک به این دانش‌آموزان می‌توانند به گام‌های پیشین فرآیند یادگیری بازگردند و پیوند لازم را میان گام‌ها برقرار کنند.
دیدگاهتان را بنویسید